wierszyki

[Kika]

Powróci Klekuś w rodzinne strony,
bardzo szczęśliwy, chociaż zmęczony.
Wymości gniazdo dla swej Klekusi,
żonka przyleci - odpocząć musi.

[Dorota]

Już krokusów pełna łąka,
Już zawilce zakwitają,
Już się kwiat rozwija z pąka,
Ptaki z gniazdek wyglądają.

Już się pluska żabka w stawie,
Już jaskółka hen wysoko,
A o boćkach nikt nie słyszał,
Nie widziało ludzkie oko.

Boćki, boćki przybywajcie,
Przecież już jest Wiosna wkoło,
Bardzo tęsknią już Radośni,
Czeka całe Klekusiowo

[Dorota]

A bociany moi Mili
nie zwlekają ani chwili
Już mijają Dardanele
A przybędą tu w niedzielę.

Klekuś leci za Klekotką
-Nie nadążam Moje Złotko,
piórka mi się przerzedziły,
i tak jakoś nie mam siły.

-Jak nie zdążysz Miły Panie,
nikt nagrody nie dostanie,
więc nie zważaj na urodę,
niech zwycięzca ma nagrodę.

Wychowamy czwórkę dzieci,
za rok Tymek też przyleci,
i jak mówią na czaciku,
boćków będzie już bez liku.

[Dorota]

Na to Klekuś odpowiada:
Bardzo liczna to gromada,
trzeba spytać Gospodarza
-Czy to Pana nie przeraża?

Lecz Gospodarz, człowiek złoty,
nie przelęknie się roboty.
Drogie Boćki przylatujcie,
i gromadkę wychowujcie!

[Jana]

Dorotko
pięknie piszesz i dobrze, że nie chowasz do szuflady, tylko dzielisz się z nami swoimi wierszami.